What We Do

دانلود این سند به عنوان یک فایل مایکروسافت ورد در اینجا

ساناتانا دی هارما( دارما ) هشت شکل سلوک (وظایف دینی و مذهبی ) ” آچارا” را که مناسب زندگی معنوی هستند تعیین می کند.

Sanatan Dharma hasht shekl seluk (vazayaf e deeni va mazhabi) “Achara” ra keh monaseb e zendegi ma’navi hastand ta’een mikonad.

وایشناواچارا، که به معنای الهام است.

Vaishnavachara, keh beh ma’naye elham ast.

ودیکاچارا، که به معنای شناخت علائق ماست.

Vedicachara, keh beh ma’naye shenakht e alayegh ma ast.

شاواچارا، که به معنای تمرین آموخته ها است.

Shaivachara, keh beh mainaye tamrin e amukhteh ha ast.

واماچارا ، به معنای ” رفتار معشوق ” ، اعمال زندگی را به طرزی موثر صورت می دهد .

Vamachara, beh ma’naye “rafter e ma’shugh”, emaal e zendegi ra beh tarzi mo’aser surat midahad.

داکشیناچارا ، به معنای ” مسیرمقدم ” ، نیاز ما را به انجام اعمال مادی کاهش می دهد.

Dakshinachara beh ma’naye “ maser e moghaddam”, niyaz ma ra beh anjam e emaal maadi kahash midahad.

سیدهانتاچارا که به معنای تطبیق سلوک (رفتار) ما با اعمال توصیه شده در کتاب های مقدس. که این اعمال اصولا” هفت تا هستند.

Siddhantachara keh beh ma’naye seluk (rafter) ma ba emaal e tosieh shodeh dar ketabhaye moqaddas. Keh ein emaal osulan haft ta hastand.

پوجا( عبادت)

• Pooja (Ebadat)

پات (ذکر)

• Path (Zekr)

هما (مراسم آتش مقدس)

• Homa (Marasem Atesh e moqaddas)

خواندن (سرودن)

• Khandan (sorudan)

نریت(رقص)

• Nrit (Raghs)

پراواچان ( توجیه و تفسیر گفتارهای کتاب مقدس برای پیدا کردن آنها در فعالیتهای روزمره زندگی)

• Pravachan (Tojeeh va tafsir e goftarhaye ketab e moqaddas baraye peyda kardan anha dar fa’aliathaye roozmarreh zendegi)

آرپانا(تقدیم)

• Arpana (Taghdim)

یوگاچارا به معنای ” سلوک یکی شدن ”

Yogachara beh ma’naye “seluk yeki shodan”

کولاچارا به معنای ” سلوک عالی ” است ، چه درحالت سکوت مدیتیشن (مراقبه) ویا دنبال کردن هدف، تلقی نسبت به زندگی درهرشرایطی یک سان است.

Kulachara beh ma’naye “Seluk e Aali” ast, cheh dar halat e sukut e meditation (meraghebeh) va ya dombal kardan e hadaf, talghi nesbat beh zendegi dar har sharayati yeksan ast.

در دوی ماندیر ما شناخت و تمرین هشت شکل گوناگون سلوکی را که رهرو معنوی انجام می دهد، ترویج می کنیم. ما در جستجوی قناعت، آرامش و شادی درجهان اطرافمان هستیم. سانتانا دی هارما( آرمان جاوید کمال ) به ما می آموزد که آرامش درون ماست. شری ما و سوا می جی ، استادان این معبد می توانند به ما کمک می کنند تا آرامش یابیم . سانتانا دی هار ما (دارما) نحوه ی زندگی ما درهرلحظه ،برای رسیدن به آرمان والای کمال است. مسئله ی اصلی توجه است، توجه به هرنوع وظیفه ای. توجه آگاهانه ، که نتیجه آن پیش از آنکه ما نسبت به شرایط عمل یا عکس العمل نشان دهیم،محک زده می شود. ارزیابی موثر ما را به کانون هستی هدایت می کند، شناخت و درک این مسئله که ما موجوداتی یزدانی هستیم، قابلیت پرستش یزدان درون مان و اطرافمان راداریم. این توجه وقتی در زندگی روزانه مورد استفاده قرار می گیرد، به بذری تبدیل می شود که می تواند با تمرکز شکوفا شود،و با هدایت مدیتیشن ( مراقبه ) به قله ی یکتا برسد.

Dar Devi Mandir ma shenakht va tamrin e hasht shekl gunagun saluki ra keh rahroye ma’navi anjam midahad, tarvij mikonim. Ma dar jostajooye qana’at, aramesh va shadi dar jahan e atraf e man hastim. Sanatana Dharma (arman e javid e kamal) beh ma miamuzad keh aramesh darun e ma ast. Shree Maa va Swamiji, ostadan e ein ma’bad mitvanand beh ma komak mikonand ta aramesh yabim. Sanatana Dharma nahveye zendegi ma dar har lahzeh, baraye residan beh araman va ellaye kamal ast. Mas’aleh ye asli tavajjoh ast, tavajjoh beh har no vazeefehee. Tavajjoh agahaneh, keh nateejeh aan peesh az ankeh ma nesbat beh sharayat amal ya aks-al amal neshan dahim, mahak zadeh mishavad. Arzyabi e mo’asar ma ra beh kanoon e hast hedayat mikonad, shenakht va dark e ein mas’aleh keh ma mojoodati yazdani hastim, qabeliat parastesh yazdan e darun e man va atrafeman ra darim. Ein tavajjoh waqti dar zendegi roozaneh mored estefadeh qarar migirad, beh paziri tabdeel mishavad keh mitvanand ba tamarkoz shokufa shavad, va ba hedayat meditation (meraqbeh) beh Gholleh ye yekta (samadhi) berisad.

اساس تعلیم شری ما و سوامی جی این است که هر خانه معبد است، وهر اهل خانه ای راهب ؛ که گورو یا استاد نمونه ای از رهبریت الهام یافته است، و هرجا که تعلیم هست گورو هم حضور دارد؛ وهر زمان که کسی هر عملی را با توجه ، صمیمیت و ایثار انجام دهد، آن فرد عبادت کرده است. باید زندگی موثری داشته باشیم تا خوب عبادت کرده باشیم. این اساس پیشرفت تکاملی ما به سوی کمال است. ساناتانا دارما ، با تاکید بر استعداد والهام ما ، با واقعیت بخشیدن به معنویات درون و دراطراف ما ، به شیوه ی زندگی می شود. سوامی جی معتقد است ” عبادت یعنی توجه کردن ” . زمانی یادگیری اتفاق می افتد که توجه شود. وقتی ما به چیزی یا کسی علاقمند باشیم به آن توجه می کنیم. ما احترام را با توجه نشان می دهیم. تمرین تمرکز بر توجه عبادت است. با تمرین مدیتیشن ما یادمی گیریم که چگونه یاد بگیریم، چگونه دوست بداریم،چگونه احترام بگذاریم، چگونه عبادت کنیم،وچگونه توجه کنیم – چگونه در زندگی عملکردی موثر داشته باشیم.” بنابراین توجه احترام آمیز خصوصیت اصلی این بحث است و هر عملی با توجه احترام آمیز صورت پذیرد، عبادت است. با این توضیح ؛ سانتانا دارما ، عبادت درهمه ی کلیساها، مساجد، معابد وهر محل کارو خانه ای که توجه صمیمانه درآن باشد، انجام می شود.

Asas e talim e Shree Maa va Swamiji ein ast ke har khaneh ma’bad ast, va har ahl e khanehee rahab; keh Guru ya ostad namoonehee az rahbariyat elham yafte ast, va harja ke ta’ lim ast guru ham hozoor darad; va har zaman keh kesi har amali ra ba tavajjoh, samimiyat va eesar anjam dahad, aan fard ebadat kardeh ast. Bayad zendegi moa’sar dashteh bashim ta khod ebadat kardeh bashim. Ein asas peeshraft e takamoli e ma beh suye kemal ast. Sanatana Dharma ba takid bar este’dad va elham e ma, ba waqe’yat bakshidan beh ma’ naviyaat darun va dar atraf e ma, beh sheevehye zendegi mishavad. Swamiji mo’ taqed ast “ Ebadat ya’ni tavajjoh kardan”. Zamani yadgiri ettefaq mi’oftad keh tavajjof shavad. Waqti ma beh cheezi ya kesi alaghemand bashim bah aan tavajjoh mikonim. Ma ehteram ra ba tavajjoh neshan midahim. Tamreen e tamarkoz bar tavajjoh ebadat ast. Ba tamreen e meditation ma yaad migirim keh cheguneh yad begirim, cheguneh dust bedarim, cheguneh ehteram beguzarim, cheguneh ebadat konim, va cheguneh tavajjoh konim – cheguneh dar zendegi ye amalkardi moa’ser dashteh bashim”. Benabarein tavajjoh ye ehtaramiz khosoosiat e asli ye ein bahs ast va har amali ba tavajjoh ehteram amizz surat pazeerad, ebadat ast. Ba ein tozih; sanatan dharma, ebadat dar hameye klisaha, masajed, ma’abad va har mahal e kar va khanehyi keh tavajjoh ye sameemaneh dar aan bashad, anjam mishavad.

برای توجه کردن، باید بر کارمان تمرکز کنیم. برای این کارباید ذهن را بر کار متمرکز کرد. تعلیم های سوامی جی، و شری مای ، تمرین دراین زمینه است. آنها به ما یاد می دهند که چگونه کنترل بر ذهن را به دست آوریم. برای کنترل ذهن باید ارتباط ذهن را با روح و زندگی مان دریابیم. در صفحه ی 135(بیت 35) از دوی گیتا ، نمونه ی تصویری عالی از این ارتباط را دیده می شود. در ترجمه ی سوامی جی از دوی گیتا می خوانیم ” روح ما صاحب ارابه است و جسم ما خود ارابه .” هوش اسب سوار است و ذهن زمام. ارگان های شناخت وعمل اسب ها هستند،و همه ی اشیاء ( اهداف) مشهود مورد توجه قرار می گیرند. وقتی که ذهن با ارگان های شناخت یکی شد، عمل و ذهن یکی شدند، بعد ذهن از هرنوع تجربه لذت خواهد برد. کسانی که این نوع شناخت را انکار می کنند، نادان (بی توجه ) است و همواره ناپاک، وتوانایی دست یافتن به این حکمت را نخواهد یافت.چنین انسان هایی در بند امور دنیایی و خویشاوندی خواهند ماند.

Baraye tavajjoh kardan, bayd bar kareman tamarkoz konim. Baraye ein kar bayd zehn ra bar kar motmarkez kard. Ta’leem haye swamiji va shree maa, tamrin darein zamineh ast. Anha beh ma yad midahand keh cheguneh control bar zehn ra beh dast avarim. Baraye control (mahar) e zehn bayad ertebat e zehn ra ba ruh ve zendeghi man daryabim. Dar saf’heye 135 (beyt 35) az dua e geeta, namoonehye tasveeri aali az ein ertebaat ra deedeh mishavad. Dar tarjomehye swamiji az dua e geeta mikhanim ‘ Ruh e ma sahib arabeh ast va jesm e ma khod e arabeh. “ Hush asb e savaar ast va zehn zamam. Argan haye shenakht va amal asb ha hastand va hameye ashiya (ahdaaf) mash’ hood mored tavajjoh qarar migirand. Waqti keh zehn ba argan haye shenakht yeki shod, amal va zehn yeki shodand, ba’d zehn az harno tajrobeh lezzat khahad bord. Kesani keh ein no’ shenakht ra enkar mikonand, nadan (bitavajjoh) ast va hamvareh napak, va tavanayi dast yaftan beh ein hekmat ra nakhahad yaft. Chenin ensanhayi dar band umur diniyaee va khaveeshavandi khahad mand.

از هزاران سال پیش ،”ریشی ها ” به ما اطمینان بخشیدند که با تمرین ” چاندی “می توان ذهن را مهار کرد.سوامی جی مدت سه سال ، در اتاقی کوچک وقت صرف کرد و متن این کتاب را به انگلیسی ترجمه کرد.(1981). هر لغت در زبان سانسکریت چندین معنا دارد. سوامی جی نشان می دهد که برای ترجمه ی نوشته های ریشی که هزارسال پیش نوشته شده اند، دقت و بهاوا( احساس ارتباط) لازم است. این بهاوا یا احساس ارتباط در ترجمه و تمرین برای کسانی که شنونده ی سرودهای سوامی جی برای مادر چاندی هستند، قابل درک است

Az hazaran saal peesh, ‘rishiha’ be ma etminan bakshidand keh ba tamrin e ‘Chandi’ mitvan zehn ra mahar kard. Swamiji modat e she saal, dar otaqi kuchak waqt sarf kard va matn e ein ketab ra beh englisi tarjomeh kard.(1981) Har loghat dar zaban e Sanskrit, chandin ma’ena darad. Swamiji neshan midahad keh baraye tarjomeye neveshteh haye rishi keh hazar sal peesh neveshteh shodeh and, deq’at va bhava (ehsas e ertebat) lazam ast. Ein bhava ya ehsas e ertebat dar tarjomeh va tamreen baraye kesani keh shanvandeh ye sorudhaye swamiji baraye mather chandi hastand, qabel e dark ast.

کنترل یا مهار ذهن کاربرد عملی مشخصی در زندگی ما و نیز در زمان خواندن دعا دارد. بنابراین سوامی جی در چاندی پات- که همچنین به اسم دورگا ساپتاساتی یا کتاب راهنمای کاربردی، می گوید که ما انسان ها،دراسارت افکار خود هستیم. از طریق مطالعه و تمرین ،با استفاده از روش های معرفی شده،می توانیم از این اسارت خود را نجات دهیم، و ” خود” را از اسارت فکر جدا کنیم.برای پیدا کردن درمان این بیماری ی مزمن، با توسل و ارتقای شناختی فراتر از ارتباط های جسم خود، تا بتوانیم با درک، دریافتی مستقیم از ” سعادت کیهانی ” بیابیم.

Control ya mahaar e zehn karbord e amali ye moshakhas dar zendeghi ye ma va neez dar zaman e khandan e doa darad. Benabarein Swamiji, dar Chandi Path- ke hamchenin beh Durga Saptasati, ya ketab e rahnamayi karbordi, miguyad keh ma ensanha, dar esarat afkar e khod hastim. Az tareeghe motaaleh va tamrin, ba estefadeh az ravesh haye mo’arafi shodeh, mitvanim az ein esarat khod ra nejat dahim, va ‘khod’ ra az esarat fekr joda konim.Baraye peida kardan e darman e ein beemari ye mazmaz, ba tavassol va ertegha ye shenakhti faratar az ertebaathaye jesm e khod, ta betwanim ba dark, daryafti mostaqeem az ‘ sa’adat e keyhani’ biyabim.

ساپتاساتی یک شیوه است. مناجات روزانه است که ما به مادر همه ی سختی ها،رنج ها و آشفتگی های فکری تقدیم می کنیم-حتی خود را؛ و ایشان همه را یکی یکی از میان می برد، با بیان (مانترا) ذکرهایش، تا وقتی که ماهم، با ” دید بصیرت ” یکی شویم، که فقط “شناخت عالی ” را می خواهد و از وابستگی های “خود” رها می شود. شری ما می گوید” مثل ماهی باش که در ته تالاب زندگی می کند . ماهی در گل زندگی می کند اما کثیف نمی شود.” حواس مدام ذهن را به جهت های مختلف می کشانند؛ به انتخاب های مختلف، احتمال ها و نگرانی های مختلف کشیده می شود، و غیره. تمرکز کجاست؟ این توجه به الویت ها همان چیزی است که مادر همه ی سختی ها با این مثال به ما نشان می دهد. با کارآمد شدن ما می توانیم به عبادت بپردازیم و با تقویت آرزو و بهاوا متوجه شویم که ما هم الهی هستیم. با مهارکردن ذهن ما مثل همان ماهی که در ته تالاب زندگی می کند، می توانیم از افکار آشفته که ناشی از امور جهانی هستند، دوری کنیم.

Saptasati yek sheeveh ast. Manajaat-e roozaneh ast keh, ma be Mader hamehye sakhtiha, ranjha, ashoftaghihaye fekri taghdim mikonim – hatta Khod ra; va eshan hameh ra yeki yeki az miyan mibarad, ba biyan (mantra) zekrhayesh, ta vaqti keh ma ham ba ‘deed beseerat’ yeki shavim, keh faqat ‘shenakht e aali’ ra mikhahad va az vabastagihaye ‘khod’ reha mishavad. Shree Maa Miguyad, “Mesle mahi baash ki dar tahe talab zendegi mikonad. Ba ein ke dar gel zendegi mikonad, am-a kaseef nemishavad.” Havaas modaam zehn ra be jahathaye mokhtalef mikeshanand, beh entekhabhaye mokhtalef, ehtmaalha va negaraniha ye mokhtalef va gheireh. Tamarkoz koja ast? Ein tavajjoh be olaviatha haman cheezi ast keh maadar hameye sakhtiha ba ein mesal beh ma neshan midahad. Ba karamad shodan ma mitavanim beh ebadat bepardaazeem, va ba taqviat e aarezoo va bhava motvajjeh shaveem keh ma ham elahi hastim. Ba mahar kardan e zehn ma mesle aan mahi ke dar tahe talab zendeghi mikonad, mitavanim az afkar e ashofte keh nashi az omur e jahani hastand, door konim.

شری ما و سوامی جی نمونه ای از الهام و متن های کتاب مقدس را برای ما فراهم می کنند تا ما اهداف خود را الویت بخشی کنیم،و نگاهی فراتر از صرف اهداف این زندگی پیدا کنیم. آثار آنها ، فن درک و دریافت را به ما می آموزد تا با تمرکز بر عشق بهاوا دست یابیم.ترجمه وتفسیرآنها از کتاب های مقدس، با شیوه های محترمانه ، راهنمای آموزش عشق است. این ابزارها کمک می کنند تاملاکی بیابیم که با چه نوع اعمالی می توانیم به هدف نزدیک تر شویم.

Shree Maa va Swamiji namoonehyi az elham va matnhaye ketab e moqaddas ra baraye ma faraham mikonand ta ma ahdaf e khod ra olaviat baksh konim, va negahi faratar az sarf e ahdaf ein zendegh peida konim. Asar e aanha, fan e dark va daryaft ra beh ma miaamoozad tab a tamarkoz bar eshq ‘bhava’ dast yabeem. Tarjomeh ve tafseer e anha az qetabhaye moqaddas, ba sheeveh-ha-ye mohtaramaneh, rahnamaaye aamuzesh e eshq ast. Ein abzaarha komak mikonand tamelaki biyayim keh ba cheh no eimaal mitavanim beh hadaf nazdeektar shavim.